Latvian trip - Reisverslag uit Sigulda, Letland van Irene Sipkens - WaarBenJij.nu Latvian trip - Reisverslag uit Sigulda, Letland van Irene Sipkens - WaarBenJij.nu

Latvian trip

Door: Irene

Blijf op de hoogte en volg Irene

18 Augustus 2016 | Letland, Sigulda

Latvian Trip,
Zaterdag:
Vanochtend vroeg vertrokken. Ik als vaste chauffeur van de auto van Liga, een Ford Mondeo. Om 8 uur was de planning om te vertrekken maar natuurlijk was het 8:15 voor we ook daadwerkelijk weg konden. Onze eerste stop was Kuldiga. Dat was vanuit Liepaja zeker een uur of anderhalf rijden. Een flinke opgave dus want de wegen zijn hier alles behalve vlak en goed geasfalteerd. Zigis houd wel van gas geven dus het tempo zat er goed in. De max hier buiten de bebouwde kom is trouwens 90 km en ik snap heel goed waarom.
Kuldiga was een heel schattig plaatsje. Ze hebben er de langste waterval en die was inderdaad erg breed. We zijn er heen gelopen (erg glibberig) en hebben mooie foto's gemaakt. Het dorpje zelf was heel liefelijk en de huisjes waren mooi. Er was harde muziek omdat er een marathon gelopen werd. Na de waterval hebben we het dorpje zelf nog even bekeken en we zijn de Luterse kerk in geweest en hebben de toren beklommen. Wat natuurlijk een mooi uitzicht opleverde.
Hierna gingen we in de auto verder naar Venspils. Daar zijn we eerst gestopt bij een klein openluchtmuseum, heel schattig maar niks vergeleken bij die in Riga. We hebben een ritje met de stoomtrein gemaakt van ongeveer 20 minuten en daarna nog even gespeeld in het park wat eromheen lag en naar de zee gelopen.
Daarna verder naar het kasteel van Venspils. Het was meer een landgoed met landhuis, maar wel grappig omdat het van binnen heel erg modern was. Die combi oud en nieuw was heel leuk, het kasteel zelf was niet heel bijzonder.
Daarna hebben we de stad bekeken, maar hier was niet veel te zien en Zigis kon hier eigenlijk niks vertellen. Lea, Petra, Romy, Lorena en ik zijn ergens een koffie gaan drinken en daarna was het tijd voor een kleine boodschap en terug naar de auto.
We hebben nog even een fotostop gemaakt in de haven waar een gigantische troon was waar we opgeklommen zijn en een groepsfoto hebben gemaakt en een klein schip, waar je ook op kon klimmen.
Van hieruit zijn we naar Kolka gereden. Dit is aan de kust en hier komen de zee en her water van een meer samen. Dat betekent dat de golven tegen elkaar opbotsen en vaak kan je ook het verschil in kleur zien, maar vandaag helaas niet. Nog steeds was het een gave plek om te zien.
Als laatste stop van vandaag hebben er een rondje gewandeld over een natuurlijke duin. Eerst op de duin omhoog en daarna naar beneden en door het bos, maar alles over een houten pad. Het voelde even als een pad door een oerwoud, heel mooi begroeid.
Daarna naar onze kampeerplek. Het was een plek met niks, geen toilet ofzo, maar wel een recreatiemeer. Hier mag je gewoon kamperen waar je wil, heeft ook wel wat. We hebben nog wat gegeten, Zigis heeft een soort van spookverhaal verteld over iets wat hij zelf heeft meegemaakt in de buurt, en natuurlijk wilden er een aantal in het donker naar dat huis toe. Uiteindelijk zijn ze gegaan rond een uur of 23:30, maar ze hebben een half uur rond gereden en het niet gevonden (was echt dichtbij) dus het was duidelijk niet de bedoeling. Ik ben bij de tent gebleven en alvast gaan slapen.

Zondag:
Vandaag was de dag een stuk relaxter. We zijn rond half tien weg gereden nadat alle tenten waren afgebroken en ingepakt. We zijn naar het plaatsje Talsi gereden en hebben daar (nadat we eerst inkopen hadden gedaan voor de rest van de dag) een rondleiding van twee uur gehad. Heel interessant en leuk. We hebben een groot gedeelte van het oude centrum gezien. Talsi heeft als bijnaam "de stad op 9 heuvels". We hebben behoorlijk wat op en neer gelopen voor een vlak land als Letland.
Het was een prachtig plaatsje en ik heb ervan genoten.
Daarna zijn we doorgereden naar Sabile waar in de buurt een bobslee baantje was. Hier zijn we allemaal twee of drie keer naar beneden gegaan. Het was kort en eigenlijk hoefde je nergens te remmen. Voor de meesten was dit nieuw en dat verbaasde me eigenlijk wel een beetje. In Oostenrijk heb je het vaak en daar heb ik het dan ook eerder gedaan.
Hierna zijn we nog even naar het dorp gereden en daar was een tuin met heel veel poppen erin. Een beetje eng zag het er eigenlijk wel uit. De tuin stond helemaal vol!
Daarna door naar onze logeerplek van vanavond. Bij een collega/vriend van Zigis in de ruin mochten we kamperen. Toen we daar aan kwamen kwamen we erachter dat "Cienevilla", het Hollywood van Latvia (de plek waar ze enkele Letse films hebben opgenomen en waar de filmset dus nog staat) om zeven uur al dicht ging. I.p.v. Eerst de tenten opzetten zijn we dus meteen naar het park gereden. Daar hebben we rond gekeken (het was best klein, maar leuk om gezien te hebben) en daarna terug naar de tuin. De tuin is heel mooi aangelegd en het huis is ook mooi. Kort om een prachtige plek om een nacht door te brengen.
Hier hebben we de tenten opgezet en totaal onverwacht werd er zelfs voor ons gekookt en we konden daar het toilet gebruiken (Zigis had eerst gezegd van niet). Het voelde aan als enorme luxe en het was gezellig aan tafel en we kregen watermeloen en thee toe. Ik voelde me helemaal in de watten gelegd en heb er enorm van genoten.
Daarna bij tijds de tent in en naar bed. Rond 7:30 moeten we morgen ingepakt zijn en klaar voor vertrek. Dat gaat nog wat worden.

Maandag
Vandaag moesten we om half acht alles ingepakt hebben, dit ging gelukkig een stuk gemakkelijker dan de eerste ochtend. Er werd nog steeds vooral veel Portugees gesproken maar nu had ik een idee hoe ze het aan wilden pakken. Hierna heb ik even snel wat gegeten, want voor mij is ontbijten in de auto een stuk lastiger.zeker omdat dit een schakel auto is.
Na vertrek moesten we eerst naar een benzinestation. We gingen weer naar een stadiol, daar kun je goedkoop (1.80) een lekkere koffie krijgen. Je kiest een koffie en kan daar dan gratis melk, siroopjes, slagroom aan toe voegen. Dus zo kun je zelf je eigen mix maken, maar je betaald alleen voor de koffie.
Hierna kon het echte rijden beginnen. We moesten om Riga heen op maandag ochtend, dus veel kans op files. Maar gelukkig viel het mee. Zigis wilde eerst door Riga heen opdat dat korter is. Probleem is dan dat als we elkaar kwijtraken (grote kans in drukke stad met stoplichten etc) hij niet aan de kant kan wachten zoals nu de afspraak is. Dus er toch maar omheen. Mensen rijden hier echt als gekken, bizar. De wegen zijn hier tweebaans, ook de snelwegen, dus inhalen kan alleen over de weghelft van tegemoetkomend verkeer heen. Dat gebeurd hier veel, ook terwijl er gewoon de max wordt gereden (90 km p.u.) ik vond dit verbijsterend om te zien. Vaak als ze een rij auto's wilden inhalen moesten ze er dan tussendoor tussen schieten omdat er tegenliggers aankwamen. Soms was dit kantje boord, of schoten ze bijna op je bumper ertussen...
Onze eerste stop was Sigulda. Sigulda heeft een nieuw kasteel en een oud kasteel, wat eigenlijk alleen een ruïne is nog. De Ruïne hebben we bezocht en hier had je een fantastisch uitzicht over de vallei. Van hieruit zijn we naar een bakjeslift gelopen (zo'n 20 persoons bakje) die over de vallei ging. Deze hebben we genomen op weg naar de volgende kastelen. Hierna zijn we naar het sanatorium landhuis gelopen en hebben we hier even sten rond gekeken, maar eigenlijk zag je niks want je kon ook niet naar binnen. Hierna zijn we te voet naar het volgende kasteel gegaan. Een pittige wandeling, maar wel de moeite waard. We stopten nog bij een "grot" wat eigenlijk niet meer was dan een inham in de zandsteenlaag. Hiervan had ik meer verwacht.
Daar aangekomen hadden we ongeveer 1,5 uur en het was een groot terrein. Eerst heb ik het Lutherse kerkje even bekeken, heel schattig. Hierna zag ik Zigis weer en zijn we door gelopen naar het museumpje over de Libiërs (een volk niet uit Libië, maar dat hier in dit gebied woonde. Je kunt de taal nog leren, maar er is niemand meer die het spreekt). Zigis heeft de borden die erbij stonden (alleen in het Lets) vertaald en zo heb ik veel leuke nieuwe dingen gehoord.
Hierna door naar de echte ruïne van het kasteel. Leuk om te zien, maar niet heel bijzonder. En als laatste stop op het terrein een cirkel van eikenbomen. Er waren er oorspronkelijk 12 maar een is gesneuveld en met wortels en al verwijderd. Het was een prachtige plek en de regen kon me op dat moment echt niet schelen.
Daarna terug met de bus naar de auto's en rijden naar Cezis. Hier hebben we nog een kasteel bezocht. Deze vond ik eigenlijk nog het mooiste. Je kon in de tuin ook middeleeuwse spellen doen, met een steentje een metalen bordje proberen te raken, een rong van touw rond een houten kalkoen gooien en steltenlopen. Een van de heren kreeg wat ridder attributen om zo hebben we nog een groepsfoto gemaakt.
Daarna door naar de kruiden en groente tuin waar we kort gekeken hebben toen de ruïne in. De toren stond er gedeeltelijk nog en hier liep je met lantarentjes naar boven, wat een leuk detailles was. Het uitzicht was mooi, maar niet fenomenaal. Daarna zijn we naar de kerker gelopen waar je ook in kon, maar wat niet veel voorstelde.
Daarna via het park en een van de oudste kerken van Europa terug naar de auto voor de laatste rit.
En eindelijk konden we slapen in een echt huis! Hier hebben we nog wat gegeten (er was geen keuken, maar we hadden in de supermarkt eten gehaald) en weerwolven gespeeld. Maar het belangrijkste, hier konden we eindelijk douchen! Dat is na drie volle dagen wel erg fijn!
Nu slapen (ik heb een privé kamer) wat erg nou ;) er zijn maar acht bedden, maar dat heb en ze al opgelost door met vier personen in twee tweepersoonsbedden te slapen.
Weltrusten!

Dinsdag:
Vanochtend in een echt bed wakker worden was heerlijk! We konden lekker uitslapen en rustig aan doen vanochtend. Plan is om rond 11 uur te vertrekken, prima! Rond half 11 hoorde ik vaag iets over plannen die misschien geweizigt zouden worden. Zigis had bedacht dat het misschien mogelijk was om nog een nacht hier in dit huis te slapen. Alleen het plan voor morgen moest dan hieraan aangepast worden. Het betekent dat we niet naar Daugopils gaan (de tweede grootste stad van Letland. Ik vind dat niet heel erg, want Zigis weet nauwelijks iets over de stad en kan ons dus ook weinig vertellen. Iedereen ging overstag en dus vertrokken we om elf uur, maar niet met volgepakte auto's.
Zigis wilden ons de plek laten zien waar we anders gekampeerd zouden hebben. Hier was een hond die nog al dol was op Romy. Romy was alleen minder dol op die hond. Dit leverde hele komische situaties op waarbij Romy uiteindelijk achter die hond aan rende omdat hij haar sjaal had! Toen we weg reden blokkeerde de hond de auto's ik was de derde auto in de rij en hij ging voor mijn banden staan. Dat was eigenlijk best grappig. Lorena probeerde hem te lokken en dat ging eerst heel goed, maar na 30 sec. Stond hij weer voor de banden. Het leek echt lang te duren en de andere auto's waren al weg. Uiteindelijk ging hij in de berg en ben ik snel weg gereden.
Als eerste gingen er naar een pelgrimsplek, dit is een kerk gebouwd op een plek waar de pagans vroeger feesten vierden en bij het water wat erbij lag waren "genezingen geweest".
De volgende bestemming was de Hesburger in Rezikne. Sommige vrijwilligers hadden hier behoefte aan. Het was een redelijke afstand (ongeveer een uur rijden) en ik merkte dat ik erg moe was en gemakkelijk weg kon zakken.
Na de burger en enkele boodschappen zijn we weer verder gegaan naar Ludzu, hier hebben we de kerk bekeken en de ruïne van het kasteel. Ik heb wat gefotografeerd en genoten van het uitzicht. Helaas was er ook een dronken Rus, die de hele tijd om ons heen bleef hangen. Gelukkig was Zigis erbij en met zijn twee meter is hij iemand waar je niet zomaar voorbij komt. Uiteindelijk toen die man erg vervelend was en maar niet weg wilde gaan heeft Zigis de politie gebeld. Als oud politieman weet hij hoe die dingen werken. Ik vond het mooi om te zien hoe hij continu tussen die man en groep in bleef en alert was.
Daarna op weg weer naar het huis. Met zo'n anderhalf uur te gaan had Abraham naast mij plaats genomen en daarmee de taak om tegen mij te praten. Ik geloof dat het voor hun wel duidelijk is dat het mij helpt als ze tegen mij praten vooral de lange stukken aan het einde van de dag. Fijn dat die boodschap is overgekomen en hij heeft zijn best gedaan.
In de avond hebben we beneden gezeten en nog wat kleins gegeten (ieder voor zich). Daarna heb ik Vincent nog even fijn gesproken. Helaas moest ik er op tijd in omdat we morgen terug moeten rijden (bijna heel Latvia oversteken, dus dat is wel een eindje). Beneden zijn ze drink spelletjes aan het spelen, maar daar kan ik nier aan mee doen. Soms is het vervelend om zo'n groot verantwoordelijkheidsgevoel te hebben. Maar ik weet dat het goed is dat ik dat heb.

Woensdag:
Mijn verslagje van vandaag kan ik redelijk kort houden. Ik heb vandaag namelijk vooral achter het stuur gezeten van de Fort Mondeo die ik de afgelopen dagen gereden heb. We zijn iets na 11en vertrokken uit het huis. In de ochtend moesten we de tenten nog uitpakken die Zigis de dag ervoor te drogen had gehangen in de tuin. Helaas heeft het zowel gisteren als vannacht flink geregend dus de tenten zijn er natter op geworden I.p.v. Droger. Heel jammer.
Onze eerste stop was in Sigulda bij een supermarkt. Daarvoor heb ik een flinke tijd achter elkaar gereden. Het regende veel helaas en de wegen waren best slecht. Op sommige stukken liepen er diepe groeven in het asfalt en op andere stukken was het asfalt helemaal weg geschraapt. In elk geval was het best zwaar rijden, maar we zijn allemaal weer veilig en wel thuis gekomen.
Het achter elkaar aanrijden is ook weer goed gegaan, zelfs in Riga. Het leek wel of ze overal tegelijk aan de weg aan het werken waren, maar goed... We zijn er gekomen.
En dan zit de reis er ook al weer op. 'S avonds ben ik gestart met inpakken en wassen. Morgen nog een dagje vrij en dan vrijdag ochtend op weg naar zomerkamp.

  • 30 Augustus 2016 - 10:38

    Annemarie Roosch:

    Lieve Irene, ik heb weer genoten van je reisverhaal. God dat je een groot verantwoordelijkheidsgevoel hebt. Vreemd dat dit (blijkbaar toch een beetje) ontbreekt bij andere vrijwilligers. Dankzij jou komt iedereen veilig thuis. Daar mag je trots en tevreden over zijn.
    Geniet van e rest van je reis en tot ziens, later.
    Annemarie

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Irene

Ik ben Irene, 26 jaar en ik ga twee maanden vrijwilligerswerk doen in Letland. Ik ben heel benieuwd wat me daar te wachten staat en wat ik mee ga maken.

Actief sinds 27 Juni 2016
Verslag gelezen: 300
Totaal aantal bezoekers 8657

Voorgaande reizen:

28 Juni 2016 - 27 Augustus 2016

Vrijwilligerswerk in Letland

Landen bezocht: